انتظارات گروه های ذینفع برای استراتژی پایداری زنجیره تامین در 10 سال گذشته با افزایش تقاضا برای شفافیت تغییر کرده است. افسران ارشد زنجیره تامین می توانند زنجیره تامین را برای پاسخگویی به روندهای مدیریت انتشار گازهای گلخانه ای، اقتصاد دوار و در زمینه کنترل تاثیرات زیست محیطی طراحی کنند. در ادامه سه روند کلیدی مطرح می‌شود که افسران ارشد زنجیره تامین می‌توانند جهت طراحی زنجیره تامین پایدار از آن استفاده کنند.
روند شماره 1: مدیریت انتشار گازهای گلخانه‌ای
در نظرسنجی گارتنر 84 درصد از افسران ارشد زنجیره تامین تمایل خود را جهت سرمایه گذاری برنامه ریزی شده برای سازگاری با اقلیم و اقدامات کاهشی نشان دادند.
سازگاری با اقلیم:
بر ساختار تاب آور و مدیریت ریسک ها تمرکز دارد، اقداماتی مانند بررسی سرمایه گذاری برای دارایی های سرگردان (آنهایی که به دلیل تغییرات در بافت عملیاتی در معرض کاهش زودهنگام هستند) و بازنگری تامین‌کنندگان و مواد خام در برابر خطرات تغییر آب و هوا.
اقدامات کاهشی:
سرمایه گذاری برای بهبود اقدامات در راستای کاهش انتشار گازهای گلخانه ای و تبدیل به انرژی تجدید پذیر طولانی مدت است. یک گزینه کوتاه مدت اقدامات متمرکز بر کاهش انتشار گازهای گلخانه ای در سطوح زنجیره تامین مانند حمل و نقل پاک می‌باشد.
برای سازگاری با اقلیم و اقدامات کاهشی می‌توان 3نوع راه حل در جهت مقابله با چالش اقلیمی معرفی کرد.
- راه‌حل های مبتنی بر دیجیتال مانند استفاده از سیستم‌های مدیریت انرژی و حسگرها.
- راه‌حل های مهندسی مانند سرمایه‌گذاری در انرژی های تجدید پذیر.
- راه‌حل های زیست‌محیطی مانند سرمایه‌گذاری در طرحهای درخت کاری جهت جبران کربن منتشر شده.
روند شماره 2: دسترسی به منابع
اختلالاتی مانند کوید-19 چالش‌هایی را برای رساندن مواد خام به بخش های محتلف زنجیره تامین ایجاد می‌کنند و اقتصاد دوار اهمیت زیادی پیدا کرده که با هدف کم کردن مصرف مواد خام است، مزایای اقتصاد دوار در مقابل اقتصاد خطی افزایش کارایی، ایجاد جریان های درآمدی جدید از طریق فروش مجدد محصولات یا ارائه محصولات به عنوان خدمات و افزایش تعامل با مشتری است، اقتصاد دوار می‌تواند امنیت مواد خام را افزایش دهد و هنگامی که رویکردی جامع اتخاذ شود می‌تواند اثرات زیست‌محیطی را نیز به طرز چشمگیری کاهش دهد.
سه اقدام اساسی برای پیشبرد استراتژی های اقتصاد دوار:
✅ ایجاد ارزش: شناسایی محصولاتی را که ارزش بیشتری را ارائه می دهند.
✅ تقویت همکاری: تعریف مدلی مشارکتی با داده های صحیح و مکانیزم ااطلاعاتی.
✅ اعمال راه حل ها: استفاده از راه حل های دیجیتال برای پیشبرد فعالیت های اقتصاد دوار، راه حل های مهندسی برای مدیریت مواد خام، و راه حل های زیست محیطی برای درک تأثیر مواد خام در صورتی که در پایان عمر وارد محیط زیست شوند.
روند شماره 3: تنوع زیستی و اثرات اکوسیستم
زنجیره‌های تامین، عملیات تجاری خود را از طریق استخراج و استفاده از منابع به اکوسیستم‌های طبیعی مرتبط می‌کنند در نتیجه به خطر افتادن اکوسیستم های طبیعی به طور قابل توجهی بر زنجیره تامین تاثیر می گذارد.
افسران ارشد زنجیره تامین باید دو اقدام برای موقعیت سازمان در جهت تاب آوری انجام دهند:
✅ درک تهدید از دست دادن تنوع زیستی در میان مدت و بلند مدت برای زنجیره ارزش مثلا سوال در مورد آیا تامین کنندگان تاثیرات خود را بر اکوسیستم های طبیعی و تنوع زیستی بررسی می کنند؟
✅ بر اساس اهداف خود مثلا بهبود بهره وری آب، محل مداخله برای متوقف کردن زوال اکوسیستم و بازگرداندن تنوع زیستی از دست رفته را مشخص کنند.
منبع: گارتنر
